گفتن از هوا و نازیدن به هوای ناز شاید چندان رسم جوانمردی نباشد وقتی که هوای بعضی شهرها هنوز آلوده است . وقتی که هوای خوزستان هنوز پر از گرد و غبار است . وقتی که بعد از چندین ماه هنوز زار و زندگی زلزله زدگان روی آب است . وقتی که هوای زندگانی بسیاری از هموطنان هنوز پس است .اما چه می شود کرد . شیراز است و هوایش هوای ناز . جانبخش و روح نواز . اسفند به نیمه کیقباد...
گذشته ها گذشت اما در این دو ماه و اندی که در مونترال بسر می بریم دو جا را عوض کردیم و از آن آپارتمانی که برای کمتر از یکماه اجاره کرده بودیم در خیابان شربروک نقل مکان کردیم به آپارتمانی که برای شش ماه اجاره کرده ایم در کت دو نژ .کلی خیابان گز کرده ایم و مثل ندید بدیدها کلی مترو سواری و اتوبوس سواری کرده ایم و کلی خط عوض کرده ایم و خوشمزه ترین بست کیقباد...
یک ترانه قدیمی و خز شده از یک خواننده محترم است که می فرماید بچه ها شیرینی زندگی ان ، اونا رو از روی شاخه نچینین . البته بچه ها اگر چه میوه زندگی اند اما روی شاخه زندگی نمی کنند که چیده شوند و اگر چه معمولا خوشمزه بازی در می آورند اما باقلوا نیستند که شیرین و ترش و شور و تلخ داشته باشند . اما چه می شود کرد . جناب یساری فرموده اند دیگر !باری . بعد از دو کیقباد...